GHENT, LYON COUNTY, MINNESOTA De staat Minnesota is genoemd naar de grootste rivier die bijna helemaal binnen haar grenzen stroomt. Alleen de bron bij Big Stone Lake ligt in Zuid Dakota. Tot de oprichting van Minnesota in 1849 als ‘georganiseerd en geïncorporeerd gebied’ noemen de Engelse en de Franse ontdekkingsreizigers de rivier gedurende ongeveer 150 jaar resp. St. Peter en St. Pierre. Op 6 maart 1852 richt de lokale legislatuur een informele nota aan de president van de VS  met het verzoek, dat de verschillende regeringsdepartementen in het vervolg alleen nog maar de inheemse naam voor de rivier gebruiken, gelijk de naam voor het gebied: Minnesota. Op 19 juni van datzelfde jaar neemt het Congres een wet aan, conform dit verzoek. Minnesota wordt de 32e staat van de VS op 11 mei 1858.

LYON COUNTY Deze county (opgericht met twee wetten op 6 maart 1868 en op 2 maart 1869) is genoemd naar Generaal Nathaniel Lyon, geboren in Ashford, Conn. op 14 juli 1818, en gesneuveld in de slag van Wilson's Creek, Mo., op 10 augustus 1861.  GHENT Een kleine stad in sectie 15 van Grandview (zie onderstaande kadastrale tekeningen), opgetekend in juni 1878 door de Winona en St. Peter Railroad en opgenomen op 15 mei 1899. Eerst noemt men deze stad Grandview, maar zij krijgt in september 1881 de naam Ghent naar de gelijknamige stad in Belgie, vanwege de Belgische kolonisten  die zich hier hebben gevestigd in 1880-81 onder leiding van bisschop John Ireland. De spoorwegen veranderen de naam van het postkantoor (in 1874 gevestigd als ‘Grandview’) op verzoek van de inwoners  in 1874 ook in ‘Ghent’.

Kadastrale kaart van Grandview uit juni 1878.

Kadastrale kaart van Grandview uit 2010.

Op de kadastrale kaart van Grandview uit 1878 wordt het gebied verdeeld in een aantal secties van ongeveer 1 mijl in het vierkant (ruim 270 ha). De nummers van die secties staan in het midden van elke sectie. Volgens Arthur P. Rose (b) woont William Bot in 1906 op de zuidelijke helft van sectie 11 (ten noordoosten van Ghent), nadat hij bij zijn aankomst in 1886 land heeft gekocht van B.F. Jellison. William Bot is de broer van Catharina Hero Bot (gehuwd met Jacobus Tjaarts Alma) met wie we al konden kennis maken in de inleiding van deze website.  Raymond Bot bewoont nu een deel van sectie 33. De grootte, indeling en nummering van de secties zijn in ruim 120 jaar niet veranderd.

Ik kan dit hoofdstuk niet beter afsluiten, dan met een artikel geschreven door Mrs. Fellows, uit Lynd, en voorgelezen tijdens een bijeenkomst van kolonisten in februari 1885. Het geeft een realistische beschrijving van de omstandigheden in Lyon County in 1869. Toen ik Lyon county voor het eerst zag, in de donkere dagen van 1869, waren er ongeveer een dozijn mensen in onze nederzetting, verspreid langs de rivier de Redwood. Een andere nederzetiing, bijna zo groot als de onze, lag bij de rivier de Cottonwood, en een derde bij Lake Benton. Dit was de gehele bevolking van onze county: toen was het nog één county, nu is die gesplitst in twee: Lyon en Lincoln. De kolonisten leefden in kleine, lage, ellendige blokhutten. Sommige waren oorspronkelijk Indiaanse tepees, aangepast aan de noodsituatie. Sommige hadden alleen prairiegras op de vloer, dat werd vervangen als het oude uitgedroogd en gebroken was. Natuurlijk was het een voordeel dat de vloeren niet behoefden te worden geveegd. Er kon dus worden bezuinigd op bezems. Economie, rigide economie, dat was de regel. Een dak gemaakt van shingles was bijna onbekend. Sommige huizen waren gedekt met hooi, andere met aarde, maar meestal was het een dak, bestaande uit platte, onhandige stukken hout, ongeveer drie meter lang en van allerlei breedtes, gesplitst en gevormd met een grote bijl.  De overlappende stukken hout hielden je uit de zon maar boden verder weinig bescherming.. Wind, sneeuw, regen, vliegen, muggen en muskieten en alle andere leuke dingen had volledige vrijheid te komen en gaan. En van dat alles was er geen gebrek. In die dagen waren er sneeuwstormen, echte onvervalste sneeuwstormen. En er was vrijwel geen beschutting. Wat zagen onze huizen er uit na een sneeuwstorm! Vloeren, bedden, alles was fantasierijk bedekt -genoeg decoraties om zelfs de meest kritische bewonderaar van Oscar Wilde tevreden te stellen. Overal waren guirlandes, kransen, slingers en andere vormen van "de sneeuw, de prachtige sneeuw". Ze vulden het huis van boven tot onder. Maar we konden er in het geheel niet van genieten. In de vrieskou was ons gevoel voor poëzie volledig bekoeld. Zelfs planken om een deur te maken of een raam af te dekken waren van onschatbare waarde. Vloerplanken, bij lange na niet van de beste kwaliteit, werden verkocht voor $50 per duizend. We zijn dank verschuldigd aan een Yankee uit Maine vanwege een verbetering in onze manier van bouwen. Er verschenen plaggenhutten. En die waren veel beter omdat ze goedkoper waren. Hier leefden wij, beroofd van alle luxe en van de meeste gemakken en levensbehoeften. We probeerden gelukkig te zijn en stelden alles in het werk om maar geen heimwee te krijgen, alhoewel dat soms toch gebeurde. We stonden, zo te zeggen, met één been in de wildernis. Voor ons bestaan waren wij volledig afhankelijk van Redwood Falls, en dat was een slecht uitgangspunt: een klosje garen, een velletje papier,  een pond thee of suiker, alles moest over een afstand van 50 mijl worden gehaald. Een van onze grote zegeningen was ons postkantoor met de wekelijkse post. Het eerste postkantoor in deze county was tussen haakjes een gigantische affaire! Er was maar één bus voor nodig, vastgemaakt met een enorm hangslot, om te voorkomen dat de post zou worden gestolen.

Arthur P. Rose  (b) geeft een beschrijving van de primitieve omstandigheden waaronder de eerste pioniers in Lyon County hebben geleefd:

Minnesota Counties (Lyon county in rood aangegeven.)